24 september, donderdag

Vanochtend om 7.45 uur opgestaan. Prima ontbijt en om 9.00 uur met de bus naar de 7 rode bergtoppen, waar we vandaag een wandeling in de bloemenvallei gaan maken. Yeti Ogüz. Het is een stralende dag met strakblauwe hemel en zon. Voor ons hotel stond voor ons vertrek nog een auto uit Oostenrijk. Beide mannen waren 2 maanden geleden vertrokken. Wat een idee.
De bus stopte aan het begin van het dal met de rode rotsen en een rotsformatie in de vorm van een gebroken hart. Er gaan legendes over hoe dit zoal gekomen is. We liepen langs een riviertje en moesten die een paar keer oversteken (al dan niet met brug). De echte hoge bergen zagen we nog niet, daar was het dal te smal voor. Uiteindelijk werd het breder en werd het uitzicht op de toppen ook weer beter. De herfstkleuren (geel van gekleurde berken en larixen) maakte alles nog mooier. Om 12.00 uur stopte het grootste deel van de groep in een weitje, wij liepen nog wat verder omhoog door bossen en omgeven door complete rust. Alleen een aantal eekhoorns maakte wat herrie plus natuurlijk het geruis van het water. Uiteindelijk waren wij ook weer ong. om 13.00 uur terug bij de groep en hadden daar onze lunch (bruin brood met kaas en cola, wat een combinatie).
Daarna weer langzaam terug richting bus. We probeerden nog bij wat yurts (soort ronde tenten voor nomaden) op bezoek te gaan, maar de bewoners waren niet “thuis”, alleen de honden die een beetje agressief op ons af kwamen. Dus deze poging maar niet door gezet.
Door de canyon weer terug bij de bus en wat foto’s van de rode rotsformaties gemaakt, waar inmiddels de zon op stond.
Om 16.15 uur weer terug in het hotel. Onderweg moesten we nog wel een aantal keren stoppen voor grote schapenkuddes, die al dan niet begeleid werden door herders te paard.
In Karakol was nog een soort landbouwtentoonstelling (dat dachten wij), er stonden allemaal tractors en dorsmachines keurig op een rij, je kon kiezen uit een blauw type, een blauw type of een blauw type. Typisch nog Russische invloed? Inmiddels zijn we er achter gekomen, dat morgen (vrijdagochtend) de president van Kirgistan deze landbouwmachines zal schenken aan de provincie i.v.m. bestaans jubileum. Terug op de hotelkamer nog gepoogd telefonisch contact te krijgen met Nederland, maar dat lukte om de een of andere reden niet.
Nu in het hotel aan het internetten, de zon schijnt nog volop, vanavond in het stadje eten en morgenvroeg op voor onze grote busreis van deze vakantie naar Almaty (alma ata in kazachstan). Helaas gaat het opslaan van ons verslag niet goed en alles voor niets.
Daarna maar even een biertje gaan drinken bij het Kench cafe van gisteravond.
Om 19.00 uur met Shirley (gids) naar restaurant Phakir gegaan. We kwamen weer langs de landbouwvoertuigen, die streng bewaakt werden door mannen met grote petten. In het restaurant werd achter een glazen raam gewokt, spectaculair gezicht wanneer de vlammen uit de wok omhoog schoten. Heerlijk gegeten voor weinig geld. Hans en Chirley chinees en Renée internationaal vleesgerecht in tomatensaus met frites.
Om 9.30 uur terug in hotel en contact met Nederland gehad.

Nog even een weetje: De munteenheid in Kyrgistan is de com. Voor 1 euro krijg je circa 63 com. Wel makkelijk, dat je overal met euro’s terecht kunt.