7 september aankomst Asghabat Turkmenistan

Gisteren 6 september om 6.15 uur met taxi naar schiphol gegaan. Vliegtuig vertrok iets te laat. Tussenlanding in Frankfurt en om 13.00 uur vertrokken. Wederom tussenlanding in Baku, Azarbijan. Om 19.00 uur ( 22.00 uur lokale tijd) in Ashhgabat.
Na 7 stempels in ons paspoort, 3 formulieren ingevuld te hebben en geld gewisseld, met de bus naar hotel. Prima goed hotel, mooie slaapkamer. Nog even een biertje in Karaokebar. Veel " jomge" meisjes in iets te luchtige kleding. Absoluut geen moslimland.
Vandaag 7 september. Volop zon en prima temperatuur (35 graden, geen vochtig dus goed te doen).
Bustour door de stad. Eerst ontbijt, prima, brood, eieren vlees, kaas, fruit en pap.
Daarna om 10.00 met de bus naar Nisa, overblijfselen van een stad uit de oudheid 600 tot 300 jaar voor Chr.
Deze lplaats ligt 20 km buiten Ashgabat in de woestijn. Er waren inderdaad nog wat resten te zien (muren en delen van pilaren). Toch wel indrukwekkend. Om de stad lagen nog heuvels (overblijfselen van de muren/omwalling). In het later te bezoeken historische museum zouden we de echte opgegraven dingen kunnen zien.
Hierna met de bus terug richting Ashgabat. Eerst naar het " health park". Een plek waar de president voor het jaar 2000 twe trappartijen tegen de berg heeft laten aanleggen, 'e'en van 8 km en 'e'en van 25 km. Waarom? Gewoon, goed voor je gezondheid. Beneden was een enorm parkeerterrein met fonteinen, beelden van hem) en anderzins. Indrukwekken of lachwekkend. Midden in de woestijn......
Daarna door naar het Nationaal useum. Over grote rechte 2 maal 4 baans wegen (waar geen auto op rijdt) naar een bijzonder protserig gebouw (alle gebouwen toch een beetje classicistisch, arcaden, kolommen, ronde vormen en koepels dat alles met marmer behangen).
In het museum was inderdaad een zeer goed overzicht te vinden van de historie (oudheid) van dit land. De opgravingen uit Nisa, zoals drinkbekers van ivoor (rytons), bronze voorwerpen, aardewerk kruiken en zelfs sierraden. Dat alles al van ca. 3.000 voor chr. Naast deze historie was er ook aandacht voor de tapijtweverij van dit land. Er hangt een tapijt van 1.000 kg, 42.000 knopen per m2 van .. bij .. meter.
Ook was er een soort eerbetoon aan de president van dit land. Eeen ware verheerlijking.
Vor het museum hangt een vlag van hert land van 400 kg, 30 bij 15 m aan een 132 m hoge mast.
Daarna door voor de lunch naar een restaurant boven op een fontein in een reusachtig park.
Boven, achter glas, goede lunch, slalde, soep, steak/frites en ijs met koffie.
Na de lunch naar het independent monumet, opgericht eveneeens voor het jaar 2000. Wederom veel fonteinen en watervallen met veel goud versierde beelden/afbeeldingen. allemaal erg symbolisch voor dit land.
Via het " boek" van Turkmanbashi, naar de " arch of neutrality". Dit is een monument waar Nyyasov (de voormalige president die in 2006 is overleden) bovenop staat (in goud) met zijn armen gespreid en met de zon meedraait. Je kunt er met de lift naar boven waar je een mooi uitzicht hebt over de stasd. Hier kan je wel foto's maken beneden niet, want daar staat politie. Naast dit monument is het presidentiele paleis en het momumenmt te rnagedachtenis van de aarbeving van 1948. Dit moet een geweldige ramp geweest zijn, 110.000 inwoners van Ashgabat verloren het leven. De aarbeving had een kracht van 9,5 op de bekende schaal. Omdat in een socialistische republiek nooit rampen gebeuren, hebben de Russen hier weinig ruchtbaarheid aan gegeven. De stad is zo'n 5 jaren gesloten geweest voor de buitenwereld.
Het momument ter nagedachtenis van dit alles is een grote bronzen stier met op z'n rug de baby Nyyasov (goud). hoe bont kun je het maken...
Ashgabat heeft zo'n 650.000 inwoners. Het heeft een trolleybus systeem (ik weet niet hoeveel lijnen). Naast de nieuwe stad heeft het ook een " oud " deel van na de aardbeving. Dit zijn lage Russisch-achtige flatgebouwen met de schotelantenne aan de buitengevel. Het is een zeer uitgestrekte groene stad, ondanks dat het er altijd erg warm is (ligt aan de rand van de Karukumwoestijn).
Er rijden nog relatief veel Lada's rond. Onze mobiele telefoons doen het hier niet. De staat luistert in ieder geval mee.
's Avonds zijn we gaan eten bij een echte Chinees met stokjes (hier zijn natuurlijk vanwege het verleden nog veel chinezen, die ook echt Chinees eten willen, dus niet zoals in Nederland). was erg lekker maar bier was duur, 12 Manat (= ca. 4 dollar). Daarna nog ergens in een soort tuin bier gedronken voor 3 Manat (= dus 1 dollar).
Om 23.00 uur lagen we in bed.