17 september, dondendag

Ter geruststelling van iedereen die dit leest: dit wordt een reisdag zonder veel moeilijke namen of andere wetenswaardigheden.

Om 6.45 opgestaan en ons laatste ontbijt in Samarkand gehad. Om 8.00 uur met de bus naar Tashkent, de hoofdstad van Oezbekistan. Het heeft 2,7 mln inwoners (iets meer dan we gisteren mailden).
Het was een lange rit, van 470 km door niet al te indrukwekkend landschap. Veel katoen, mais, fruitbomen en meloenvelden. DE weg was niet echt goed. Na ca. 2 uur theestop. Wederom groene thee gedronken.
Daarna door, niet via een echt grote doorgaande weg met een soort "toeristische route" door een wat heuvelachtig terrein. Erg dor allemaal. een hele tijd met de trein op gereden, die ziet er overigens goed uit. Opvallend is bij alle "grote" steden dat de zware industrie uit de voormalige Sovjet stammende tijd totaal ingestort is, grote vervallen complexen. DE weg was zelfs zo slecht dat we 2 uur later in Tashkent waren dan gedacht. eerst langs supermarkt voor wat eten te halen, daarna naar hotel. Niets mis mee, gewone kamer met warm en koud stromend water. Overigens is warm en koud hier net andersom dan in Nederland.
Daarna direct weer in de bus voor een kleine toer door Tashkent. In 1966 is Tashkent getroffen door een zware aardbeving. 300.000 mensen waren dakloos. De Russen hebben vervolgens veel mensen van buiten laten komen om de zaak weer op te bouwen. De stad is dus niet zo interessant, is gebouwd volgens Russisch principe, rechte wegen, vierkante blokken.
Meteen is ook de metro aangelegd.
Eerst nnar een Koekeldasjmoskee en madrassa. Niet zo interessant na alles wat we al gezien hebbern. Vrouwen moesten weer gesluierd naar binnen. DE minaret van de madrassa had een "boter melk kaas" patroon. Hierachter ligt de zeer grote Tsjorsoe bazar. Hier hebben we wel 1 1/2 uur rondgelopen en gekeken naar alles wat er verkocht wordt, wat er rondloopt en wat er verder nog te zien EN te ruiken valt. Zeker in de buurt van de specerijen....
Er wordt voornamelijk Russisch gesproken, dat maakt lezen en praten/communiceren niet makkelijk, helaas want de mensen zijn erg aardig.
Om 7.30 uur in de bus en door naar het grootste park van Tashkent (Navoipark). Hier hebben we tot 19.00 uur rondgelopen. Het parlementsgebouw van Oezbekistan ligt hieraan en het grote (door Rus ontworpen) culturele paleis (muziekzaal en opera). Ook stond er een groot beeld van culturel figuur van Oezbekistan, in de zoektocht naar identiteit en eenheid hebben de Oezbeken gezocht naar een soort "dichter des Vaderland" , Wel er is iemand gevonden en daar is een behoorlijk groot beeld voor gemaakt. Hij staat onder een koepel op een heuvel in dit park.
Doorgelopen langs vijvers en speeltuinen (typisch Russisch, ziet er niet meer uit).
Om 19.00 uur weer met de bus naar een restaurant, zag er werkelijk alleraardigst uit, aleen de prijzen waren iets anders dan we de laatste dagen gewend waren. Hier hebben we dus onze laatste Cym's opgemaakt (aangevuld met EURO's waar je ook mee kunt betalen). Toch handig zo'n Europese gemeenschap, we gaan het steeds meer waarderen (morgen meer hierover).
We aten typisch Oezbeeks, Renee had Plov, een rijstgerecht (erg vet) met vlees, wortel, rozijnen uien, erg smakelijk maar geen culinair hoogstandje. Ik had Dolma, grieks (wijnbladeren gevuld met schapen gehakt).
Om 21.15 uur terug in hotel. Lekker gaan slapen.