woensdag 21 augustus, alchi naar leh

Woensdag 21 augustus, Alchi naar Leh en Dalai Lama
Om 5.30 uur opgestaan, gedoucht (lauw water) en eenvoudig ontbijt met toast en jam en thee op terras. Overigens dient het terras ook als slaapplaats voor het personeel, toen wij aankwamen lagen er nog zeker 4 te slapen op een uitgerold matrasje.
Om 6.30 uur klokslag vertrokken. Zou 1 uur rijden zijn naar Leh; het was mooi weer. Dat viel iets tegen vanwege grote legerverplaatsingen. Eerst wachten bij ingestorte brug waar nu een baileybrug was (eenrichtingverkeer) op legerkolonne en vervolgens verderop waar in tegengestelde richting zeker 50 (leger)trucks die stonden te wachten. Daar tussen door nog wat vrachtwagens waarvan de chauffeurs ons in ziens nog geen rijbewijs hadden en die midden op d weg bleven rijden. Om 8.00 u bereikten we het terrein waar de Dalai Lama zou spreken. Met ons waren echter nog duizenden zo niet tienduizenden ander op het idee gekomen om hier naar toe te gaan. Enorme georganiseerde chaos en files met auto’s die op bergachtige terreinen geparkeerd moesten worden. We zijn uitgestapt en maar gaan lopen omdat alles vaststond. Bij het meditatieterrein aangekomen was de Dalai Lama al aan het spreken. Hij spreekt alleen in het Tibetaans waardoor n ca. 5 minuten zijn woorden in het Ladakhi vertaald wordt. Deze bijeenkomst moet gezien worden als een soort teaching door de Dalai Lama aan de monniken en alle overige gelovige boeddihsten. Hijzelf zal onder een groot afdak op een podium en vervolgens hoge stoel. In eerste instantie stonden we ver weg maar hadden wel een mooi zicht over het gehele terrein; we stonden hoger en hadden dus goed zicht over de mensenmassa, die naarmate het warmer werd allemaal een parapluie opstaken. Na enige tijd zijn we achter et podium terecht gekomen, wel eerst gecontroleerd en gefouilleerd. Op deze manier kwamen we tot op zo’n 50 m van de Dalai Lama. Er was wel enige vorm van waakzaamheid, militairen met redelijk zware wapens en politie. Alle mensen die op het terrein waren zaten op meegebrachte doeken en zeiltjes. Daar tussen dor liepen vrouwen met kannen thee voor iedereen die iets wilde.
Onze gids heeft eea proberen te vertalen. Dingen die zijn blijven hangen was zijn statement dat de boeddhisten in Myamar niet mogen vechten tegen de moslims; ieder geloof herbergt goeds in zich en dat moeten we respecteren. Daarnaast een oproep aan de monniken om meer te studeren, zich verder te verdiepen en altijd antwoord geven op vragen van de mensen. Omdat de wereld complexer wordt en dus ook de vragen kan alleen studie leien tot het geven van bevredigende antwoorden. Ht was inmiddels erg warm geworden. Renée en ik zijn nog tussen het aanwezige publiek doorgelopen om goede foto’s te maken.
Om 11.30 u terug naar auto en naar ons oude hotel in Leh. Bij aankomst andere kamer, maar wel weer uitstekend en daarna chillen in de tuin met groene thee. Internetten, zonnen en luieren tot de lunch. Deze was goed maar eenvoudig. Om 14.30 uur richting centrum van Leh gelopen en daar door de bazaars en winkelstraatjes geslenterd op zoek naar souveniers (tanka met levenswiel). Zijn in 2 winkels geweest. Handelaren komen uit Kasjmir en zij zijn alleen gedurende de zomermaanden in Ladakh. Moeten nu dus scoren op omzet en inkomen. Eerste winkel te duur € 150 terwijl niet verder dan € 50 wilde gaan, dat werd dus niets. Vervolgens in een andere winkel uitgebreid heel veel originele Ladakhse tanka’s gezien maar hier troffen we niet echt een aan die wij mooi vonden. Vervolgens wel spel over prijs etc en uiteindelijk konden we er een krijgen van € 185 voor € 70, maar we vonden het niet mooi. Wat ons inziens bleek was dat het dit jaar slecht met de handel gaat en ze hebben nog maar 1 maand te gaan.
Op dakterras nog wat cola gedronken en teruggelopen naar hotel (17.30 uur). N kamer gewerkt aan reisverslag. Vanaf morgen zitten we in de Nubra vallei, waar we 2 dagen géén internet zullen hebben.