dinsdag 27 augustus, Leh naar Tso Moriri
28 Augustus 2013 | India, Delhi
dinsdag 27 augustus, Leh naar Tso Moriri
Om 6.00 uur opgestaan nadat we al om 5.00 uur een niet gevraagde wake-up call kregen. Ontbijt, sober maar doeltreffend en om 7.15 uur vertrokken voor onze 254 km lange rit zuidoostwaarts. Smetteloos blauw lucht. Eerste deel tot aan Karu was bekend, vanaf hier niet zoals eergisteren naar Pangong Lake of zoals vorige week zondag naar Hemis maar nu via een nieuwe route (Manali Highway) richting Tso Moriri. Langs vele militaire complexen stop voor eerste checkpoint, paspoorten weer afgeven en formulier overschrijven in een groot boek. We volgen al vanaf Leh de Indus stroom opwaarts en zullen dat ook nog een tijd blijven doen. Direct na het checkpoint werd de weg slecht, gelukkig verder op beter met af en toe slechte stukken, daar waar aardverschuivingen zijn geweest of bruggen weggeslagen. We reden door het steeds smaller wordende dal van de Indus. Mooie kleuringen van bergen en groene dalen. Volgens ons stroomde er meer water door de Indus dan normaal zo moeten. Langzamerhand begonnen er meer wolken te komen. Weinig tegenliggers o de smalle weg maar zo af en toe komen weer militaire voertuigen aan die in principe niet van wijken weten. Korte stop bij een hotspring, grappig maar erg smoezelig. Hierna 2e checkpoint bij de brug over de Indus en waar we deze rivier ook zouden verlaten. Door een smal dal gereden, prachtig mooi, en aan het water gestopt voor lunch (12.00 uur). Chauffeur haalde nog halsbrekende toeren uit om aan de overzijde van een snelstromende beek takken af te snijden die als een soort wierook gebruikt worden. Opeens vielen er enkele druppels regen, hield gelukkig snel op.
Doorgereden richting Tso Moriri (4.595m) , we kome n steeds meer op hoogte, vegetatie neemt af en nederzettingen (voor zover die er al waren ) ook. Nog een pas overgegaan waarvan naam ontschoten is en langs een turquoise klein meer verder. De weg was nu onverhard. Bij Tso Moriri het derde checkpoint. Het meer (tso) is 20 km lang en ligt in een brede vallei tussen 2 van de hoogste pieken van Ladakh, Lungser Kangri (6.666 m) en het Chanmser Kangri (6.622 m). Mn probeert het meer en z’n omgeving schoon te houden maar daar hebben we weinig van gemerkt. Wij verblijven in het plaatsje Korzok (4.595m), niet zoals gedacht in een tent maar in een huis (in aanbouw zijnde) guesthouse. Warm water uit douche en heerlijk bed. Het schijnt hier ’s nachts erg koud te zijn en de laatste week ook rg slecht weer met regen en harde wind. De gids vindt het dus voor ons beter een guesthouse te betrekken. Warme thee bij aankomst en toen naar het iets hoger gelegen klooster ….. behorend tot de roodkapsekte. Het klooster is gebouwd in 1643 en er zijn nog oude schilderingen te bewonderen. Bij het bestijgen van de trappen speelde de hoogte ons weer parten, wat hebben we nog steeds weinig lucht. Wel prachtig uitzicht op het meer waar, wanneer de wind gaat liggen, de bergen aan de overkant in weerspiegelen; helaas niet zo mooi als je op plaatjes ziet. Het is zonnig maar wel erg bewolkt.
Daarna met auto naar uitzichtpunt waar we ½ uurtje hebben genoten van het uitzicht, er had meer zon mogen schijnen en minder wind mogen staan, maar vergeleken met de afgelopen week mogen we niet klagen. Om 17.45 uur terug in onze kamer waar we opnieuw thee kregen. Nu maar wachten en hopen op toch een mooie zonsondergang..…….
Het is ondertussen erg koud geworden en hard gaan waaien, gelukkig zitten we niet in een tent maar de kamer in deze bouwplaats is ook niet erg warm. Onder 2 dikke dekbedden met truien aan krijgen we het niet wamr. Ik nog even verslagen bijwerken, Renée tot aan haar neus onder de dekens; krijgt weer last van hoogteziekte?? Zonsondergang viel tegen, te veel bewolkt. Om 19.15 uur richting de tent waar diner en ontbijt zal zijn, door ijzige wind in donker. In de tent zaten meer mensen, allemaal ingepakt vanwege kou. Toen de soep werd opgediend viel meteen het licht uit wat gelukkig na een tijdje was verholpen. Daarna 4 soorten warm eten, rijst, gemengde groente, aardappelen (veel te zout) en dahl. Daarna wel 4 koppen thee om warm te worden/blijven. Via gids nog om extra dekbed gevraagd. De wind bleef maar beuken op het tentdoek. Geen echte omgeving om lang te tafelen. Om 21.00 uur weer terug op onze kamer. Renée direct onder de wol en ik nog wat gelezen. Om 22.00 uur het licht uitgedaan.
Om 6.00 uur opgestaan nadat we al om 5.00 uur een niet gevraagde wake-up call kregen. Ontbijt, sober maar doeltreffend en om 7.15 uur vertrokken voor onze 254 km lange rit zuidoostwaarts. Smetteloos blauw lucht. Eerste deel tot aan Karu was bekend, vanaf hier niet zoals eergisteren naar Pangong Lake of zoals vorige week zondag naar Hemis maar nu via een nieuwe route (Manali Highway) richting Tso Moriri. Langs vele militaire complexen stop voor eerste checkpoint, paspoorten weer afgeven en formulier overschrijven in een groot boek. We volgen al vanaf Leh de Indus stroom opwaarts en zullen dat ook nog een tijd blijven doen. Direct na het checkpoint werd de weg slecht, gelukkig verder op beter met af en toe slechte stukken, daar waar aardverschuivingen zijn geweest of bruggen weggeslagen. We reden door het steeds smaller wordende dal van de Indus. Mooie kleuringen van bergen en groene dalen. Volgens ons stroomde er meer water door de Indus dan normaal zo moeten. Langzamerhand begonnen er meer wolken te komen. Weinig tegenliggers o de smalle weg maar zo af en toe komen weer militaire voertuigen aan die in principe niet van wijken weten. Korte stop bij een hotspring, grappig maar erg smoezelig. Hierna 2e checkpoint bij de brug over de Indus en waar we deze rivier ook zouden verlaten. Door een smal dal gereden, prachtig mooi, en aan het water gestopt voor lunch (12.00 uur). Chauffeur haalde nog halsbrekende toeren uit om aan de overzijde van een snelstromende beek takken af te snijden die als een soort wierook gebruikt worden. Opeens vielen er enkele druppels regen, hield gelukkig snel op.
Doorgereden richting Tso Moriri (4.595m) , we kome n steeds meer op hoogte, vegetatie neemt af en nederzettingen (voor zover die er al waren ) ook. Nog een pas overgegaan waarvan naam ontschoten is en langs een turquoise klein meer verder. De weg was nu onverhard. Bij Tso Moriri het derde checkpoint. Het meer (tso) is 20 km lang en ligt in een brede vallei tussen 2 van de hoogste pieken van Ladakh, Lungser Kangri (6.666 m) en het Chanmser Kangri (6.622 m). Mn probeert het meer en z’n omgeving schoon te houden maar daar hebben we weinig van gemerkt. Wij verblijven in het plaatsje Korzok (4.595m), niet zoals gedacht in een tent maar in een huis (in aanbouw zijnde) guesthouse. Warm water uit douche en heerlijk bed. Het schijnt hier ’s nachts erg koud te zijn en de laatste week ook rg slecht weer met regen en harde wind. De gids vindt het dus voor ons beter een guesthouse te betrekken. Warme thee bij aankomst en toen naar het iets hoger gelegen klooster ….. behorend tot de roodkapsekte. Het klooster is gebouwd in 1643 en er zijn nog oude schilderingen te bewonderen. Bij het bestijgen van de trappen speelde de hoogte ons weer parten, wat hebben we nog steeds weinig lucht. Wel prachtig uitzicht op het meer waar, wanneer de wind gaat liggen, de bergen aan de overkant in weerspiegelen; helaas niet zo mooi als je op plaatjes ziet. Het is zonnig maar wel erg bewolkt.
Daarna met auto naar uitzichtpunt waar we ½ uurtje hebben genoten van het uitzicht, er had meer zon mogen schijnen en minder wind mogen staan, maar vergeleken met de afgelopen week mogen we niet klagen. Om 17.45 uur terug in onze kamer waar we opnieuw thee kregen. Nu maar wachten en hopen op toch een mooie zonsondergang..…….
Het is ondertussen erg koud geworden en hard gaan waaien, gelukkig zitten we niet in een tent maar de kamer in deze bouwplaats is ook niet erg warm. Onder 2 dikke dekbedden met truien aan krijgen we het niet wamr. Ik nog even verslagen bijwerken, Renée tot aan haar neus onder de dekens; krijgt weer last van hoogteziekte?? Zonsondergang viel tegen, te veel bewolkt. Om 19.15 uur richting de tent waar diner en ontbijt zal zijn, door ijzige wind in donker. In de tent zaten meer mensen, allemaal ingepakt vanwege kou. Toen de soep werd opgediend viel meteen het licht uit wat gelukkig na een tijdje was verholpen. Daarna 4 soorten warm eten, rijst, gemengde groente, aardappelen (veel te zout) en dahl. Daarna wel 4 koppen thee om warm te worden/blijven. Via gids nog om extra dekbed gevraagd. De wind bleef maar beuken op het tentdoek. Geen echte omgeving om lang te tafelen. Om 21.00 uur weer terug op onze kamer. Renée direct onder de wol en ik nog wat gelezen. Om 22.00 uur het licht uitgedaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
