Zondag 2 dec. Iguazu

na 1 maand toch nog het eind van het vakantieverslag. Vroeg opgestaan om om 8.00 uur met de taxi naar Brazilië (itaipu dam) te gaan. Bij de grens langs gegaan om een stempel van brazilië te bemachtigen. Hiervoor moest weer een formulier ingevuld worden. De keer daarvoor naar brazilie geen formulier invullen, maar ook geen stempel in het paspoort. aardige taxichauffeur die goed engels sprak en veel vertelde. Omdat er met brazilie 1 uur tijdverschil is waren we om ong 9.30 uur bij de kassa voor de speciale rondleiding bij de itaipu dam. We zagen dezelfde film als 2 dagen eerder. Met deze rondleiding gingen 8 luidruchtige chinezen en 2 amerikanen mee. Eerst reden we over de dam en ook uitgestapt. In tegenstelling tot de gebruikelijke problemen bij dammen is dat erosie de waterinlaten doet verstoppen. Hier is het probleem is dat een zoetwatermossel uit azië de inlaten verstopt. Halverwege de dam loopt de grens van brazilie met paraquay. Deze grens loopt dwars door het hele complex. Zelfs de controlekamer heeft een brazilaans en een paraquaans deel. Na de stop op de dam, zijn we de dam in gegaan. Het stuwmeer 170 km lang en max. 13 km breed. De dam is 3 km lang. De dam bestaatuit 20 turbines waarvan 10 van paraquay en 10 van brazilie. De energie die opgewekt wordt voorziet 95% van de behoeften van paraquay en 25% van de behoeften van brazilië. 700.000 liter water per seconde gaat door de dam. De buis van de turbine was 10 1/2 m in doorsnee. Je voelde de kracht van het water door de buis heen. In de dam hebben we de turbines (ook zien draaien)en de controlekamer gezien. Hierna weer terug naar Iguazu. Nog een lunch genuttigd.
Keurig op tijd om met de groep per bus naar het vliegveld te gaan.
Van hier vertrokken we per vliegtuig naar Buenos Aires. Omstreeks 18.00 uur kwamen we in Buenos Aires aan, waar we naar hetzelfde hotel Castelor, hetzelfde
als bij aankomst hadden. Om 20.30 uur in
de bar van het hotel een gezamenlijke borrel als afscheid gedronken. In de hal
van het hotel was de kerstsfeer te zien
aan de kerstboom.
Wij wilden gaan eten bij de haven en de rest van de groep ging met Sylvia naar haar wijk waar zij woonde om te eten.
Per taxi reden we naar de haven. Hier vonden we een italiaans restaurant
met terras aan het water. Er stond toch wat wind, maar het was net goed genoeg om toch buiten te eten (25 graden). Hans nam risotto en Renée kreeg een soort tortelini's (zelfgemaakt). Heerlijke witte wijn, wat wil je nog meer..
Na het eten liepen we terug naar ons hotel, via de haven, plaza de mayo, die ook met kerstsfeer uitgedost was. Palmbomen met lichtversiering en de ster van Betlehem zelfs. We maakten nog een stop bij het café Tortoni, een van de oudste en meest prestigieuze cafetaria's (uit 1856) waar schrijvers en filosofen zich ophielden. Soort art deco grand cafe. Hier was zelfs een zaal waar culturel voorstellingen gegeven werden. Omstreeks 0.30 uur gaan slapen.